Strona główna → Historia szkoły

Historia szkoły

Początki historii szkoły sięgają czasów zaboru rosyjskiego. Placówka powstała w 1913 roku i miała swoją siedzibę przy ulicy Górnej nr 9 w prywatnym, wynajętym budynku. Była to miejska szkoła powszechna i nosiła imię Stanisława Staszica. W 1916 roku jej kierownikiem był Józef Świątkowski. Do placówki uczęszczało 120 dzieci. Wszystkie te informacje zostały zaczerpnięte ze sprawozdania przesłanego do Komisji Szkolnej Ziemi Radomskiej.

W 1921 roku lekcje sześciu wówczas zespołów uczniowskich odbywały się w trzech salach. W zajęciach uczestniczyło 125 chłopców i 168 dziewczynek.

Z zestawienia radomskich publicznych szkół powszechnych z roku szkolnego 1929/1930 wynika, że szkoła znacznie się powiększyła. W 13 kompletach uczyło się 477 chłopców i 172 dziewczynki, razem 649 osób, z czego 606 wyznania rzymskokatolickiego i 43 wyznania mojżeszowego. Powstały po 4 klasy pierwsze i drugie oraz po jednej klasie trzeciej, czwartej, piątej i szóstej, klas siódmych wówczas nie było.

Pewne jest, że w 1936 roku trwały już prace przy budowie budynku przy ulicy Odrodzenia. W protokole Rady Miejskiej Radomia z 26 października 1936 roku jest zapis o nadaniu honorowego obywatelstwa miasta Ignacemu Daszyńskiemu i nazwaniu jego imieniem nowobudowanej szkoły przy ulicy Odrodzenia. W październiku 1937 roku oddano do użytku nowy gmach szkolny, w którego uroczystym otwarciu brała udział żona zmarłego rok wcześniej Ignacego Daszyńskiego. Budynek był murowany, z boiskiem i z dużym ogrodem. Pierwszym kierownikiem szkoły został Marian Sołtyk, który wspominał, że sytuacja materialna rodziców pozwoliła na wyposażenie placówki w niezbędne pomoce naukowe. „W takich warunkach można i pracować, i uczyć się z przyjemnością” – stwierdził Marian Sołtyk. Szkoła szczyciła się tym, że prawie wszyscy jej uczniowie pisali bezbłędnie pod względem ortograficznym.

1 lutego 1938 roku odbyły się obchody z okazji poświęcenia nowego budynku szkoły oraz imienin prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego i imienin patrona szkoły. Uczniowie uczestniczyli w nabożeństwie i uroczystej akademii.

W latach II wojny światowej budynek szkoły zajęli Niemcy na potrzeby swego wojska, a nauczanie dzieci odbywało się w szkole nr 16 przy ulicy Słowackiego, gdzie uczyły się do marca 1941 roku. Kiedy wojsko zajęło i ten lokal, placówka przeniosła się do budynku przy ul. Młodzianowskiej, gdzie zajęcia odbywały się co drugi dzień (od 12 do 17 dni w miesiącu). Zarządzeniem władz okupacyjnych zakres nauczania był ograniczony do minimum. Zakazano nauczania historii i geografii, działalności biblioteki szkolnej oraz prowadzenia wszelkich zajęć pozalekcyjnych. W 1941 roku w 12 oddziałach uczyło się 520 uczniów, a w 1943 roku w 11 oddziałach 435. Uczniowie, oprócz zajęć szkolnych, mieli obowiązek zbierania i dostarczania złomu, makulatury, szmat i ziół (w czerwcu 1942 roku zebrano 770 kg starego żelastwa).

W 1944 roku po wiosennej przerwie świątecznej radca szkolny Schroeder zarządził zwolnienie z nauki wszystkich uczniów klas I-IV oraz przeniesienie uczniów klas starszych do szkoły przy ul. Piernackiego 26 (obecnie Niedziałkowskiego). Tutaj uczyli się uczniowie jedenastu szkół. Realizowano 15-godzinny plan tygodniowy. Nauka odbywała się co drugi dzień na trzy zmiany, od godz. 7:30 do 18:00, a lekcje trwały 40 minut.

Bliskość frontu, częste naloty lotnicze oraz łapanki na ulicach miasta sprawiły, że frekwencja na zajęciach szkolnych bardzo malała. 20 grudnia 1944 roku wszystkie szkoły otrzymały nakaz przerwania zajęć do odwołania, a nauczyciele zobowiązani zostali do udziału w budowaniu okopów.

W pierwszych latach po zakończeniu wojny instytucja wróciła do dawnego numeru 18 i znów używała imienia Ignacego Daszyńskiego. Kierownikiem był wówczas Wincenty Maciejewski. Życie szkoły wracało do normy, a wraz z nim zakazane przez Niemców podręczniki, przedmioty oraz zwolnieni przez okupanta nauczyciele.

W 1950 roku kierownikiem placówki został Kazimierz Ginał i swą funkcję pełnił do 1968 roku. Wraz z jego powołaniem decyzją Wydziału Oświaty Prezydium Miejskiej Rady Narodowej szkoła otrzymała numer 1. Uroczyste przemianowanie patrona z Ignacego Daszyńskiego na Janka Krasickiego odbyło się 24 czerwca 1952 roku.

Kierując tą placówką, Kazimierz Ginał zrobił dla niej wiele dobrego. Był inicjatorem założenia ogródka szkolnego, a także upiększenia jej najbliższego otoczenia. Pod jego kierownictwem dzieci sadziły drzewa i krzewy wokół budynku, a także na przyległych ulicach: Średniej, Górnej, Okrzei i Ciemnej. Zasługą pana Ginała było również założenie pracowni biologicznej, która należała do pierwszych tego typu w woj. kieleckim, a Radom wówczas do niego należał.

Duży napływ dzieci do klas pierwszych spowodował wprowadzenie nauki na trzy zmiany i wydłużenie jej do późnych godzin popołudniowych. W związku z trudną sytuacją lokalową z inicjatywy pana Ginała powstał Komitet Budowy Szkoły, który rozpoczął gromadzenie pieniędzy na ten cel. Dobudowano 4 sale lekcyjne, salę gimnastyczną, kuchnię, stołówkę, pomieszczenia dla biblioteki i szatni. Baza lokalowa szkoły poprawiła się znacznie, lecz nie na długo.

Szybka rozbudowa przedmieścia przez powstanie domków jednorodzinnych spowodowała powiększenie się liczby dzieci należących do obwodu szkolnego. Rozpoczęto kolejne zabiegi o powiększenie budynku, a fundusze na ten cel zdobywano przez dotacje zakładów pracy. Szczególnie pomógł Zakład Przemysłu Drzewnego, pod którego patronatem znajdowała się Szkoła Podstawowa nr 1. Rozbudowa została również ujęta w planie inwestycji miejskich na rok 1968. Kolejny kierownik szkoły, Józef Walczyk, objął swą funkcję w roku szkolnym 1969/1970 i za jego kadencji ukończona została budowa nowego skrzydła. Powstały 4 sale lekcyjne, obecny gabinet dyrektora, sekretariat i łazienki. W latach 1970-1978 kierownikami szkoły byli kolejno: Jan Walkiewicz, Stefan Marek, Marian Zaborski i Łucja Kiraga. W tym czasie wzbogacona zostala oferta szkoły o różne koła zainteresowań: historyczne, biologiczne, geograficzne, plastyczne oraz szkolny klub sportowy. Rozpoczął działalność samorząd uczniowski. Bardzo prężnie działał szczep harcerski o nazwie „Grunwald”. Tworzyły go dwie drużyny: jedna dziewcząt im. Królowej Jadwigi i chłopców im. Władysława Jagiełły. Szczep „Grunwald” zdobył na stałe tytuł Drużyny Sztandarowej i miał prawo nosić biało-czerwone chusty oraz reprezentować Polskę za granicą. Funkcjonował również Krąg Instruktorski o profilu żeglarskim i turystycznym. Szczep był zaopatrzony w sprzęt sportowy, posiadał namioty, rowery, a także łodzie żaglowe. Często organizował rajdy po kraju i za granicę np. do Czechosłowacji. Harcerze posiadali sklepik, urządzili harcówkę, w której odbywały się zbiórki i różnego rodzaju imprezy szczepowe.

Początek lat 80-tych to kolejna zmiana w kierownictwie szkoły. Dyrektorem został Franciszek Muchacki, który pełnił tę funkcję do 1991 roku. Na przełomie grudnia 1981 roku i stycznia 1982 roku szkoła była przez miesiąc nieczynna z powodu wprowadzenia stanu wojennego. Zakazano działalności różnych organizacji, skutkiem czego był rozpad szczepu harcerskiego. Od tego momentu harcerstwo w szkole przestało istnieć, ale działały wszystkie inne organizacje i koła zainteresowań. Szkoła brała udział w olimpiadach przedmiotowych, konkursach, zawodach sportowych. W 1983 roku powstało boisko asfaltowe z konstrukcjami do piłki koszykowej i bramkami do ręcznej. W 1991 roku odszedł na emeryturę Franciszek Muchacki. Od września obowiązki dyrektora pełniła Halina Górniak, a od grudnia Grażyna Dziewierz. 23 stycznia 1997 roku odbyła się uroczystość przywrócenia Publicznej Szkole Podstawowej nr 1 w Radomiu imienia Ignacego Daszyńskiego. Był to powrót do przedwojennego patrona, dla którego z tej okazji namalowano portret i ufundowano sztandar.

We wrześniu 1997 roku stanowisko dyrektora szkoły objął Romuald Lis. W czasie jego kadencji dobudowana została nowa część szkoły, a w niej 12 sal lekcyjnych, toalety i szatnie. Przeprowadzono również generalny remont starej części budynku. Placówka została przygotowana do przejęcia klas z Publicznej Szkoły Podstawowej nr 10.

W 1999 roku w wyniku reformy oświaty instytucja stała się sześcioklasową szkołą podstawową z klasą integracyjną. Dyrekcja szkoły rozpoczęła starania o pozyskanie dodatkowych etatów dla specjalistów – logopedy i psychologa. Początkowo w klasach integracyjnych uczyły się dzieci z wadą słuchu, opóźnionym rozwojem mowy o podłożu neurologicznym (alalia, autyzm, mutyzm) oraz opóźnieniami rozwojowymi o niewyjaśnionej etiologii. Obecnie w szkole uczą się również dzieci z upośledzeniem umysłowym, niepełnosprawnością sprzężoną, ruchową, wadami wzroku, dziecięcym porażeniem mózgowym. Integracja w środowisko szkoły podstawowej ogólnodostępnej daje szanse na autentyczne włączanie dziecka niepełnosprawnego w otoczenie dzieci zdrowych.

Od roku 2000 rozpoczęto akcję zabaw integracyjnych związanych z naborem dzieci do oddziałów przedszkolnych, w tym oddziału integracyjnego. Zadaniem jej jest szerzenie idei integracji, pomoc rodzicom w zrozumieniu etapów rozwoju dziecka 5-6 letniego. Przy okazji dzień taki stał się świętem szkoły – promocją szkoły w środowisku lokalnym. Rok ten był też początkiem znacznego rozpropagowania działań ekologicznych. Zorganizowano szkolny konkurs „Eko”, włączając całą społeczność szkolną w selektywną zbiórkę odpadów.

Rok 2003 był obfity w wydarzenia. W maju oddano do użytku nową, dużą salę gimnastyczną. W związku z przygotowaniami wejścia Polski do Unii Europejskiej odbyła się w szkole uroczystość otwarcia działalności Szkolnego Klubu Europejskiego. We wrześniu włączono do naszej placówki Publiczną Szkołę Podstawową nr 30. Od tej pory lekcje odbywały się w dwóch budynkach, gdyż nadal wykorzystywano pomieszczenia przejętej placówki oświatowej.

W październiku 2006 roku odbyła się uroczystość 70-tej rocznicy nadania szkole imienia Ignacego Daszyńskiego oraz otrzymania przez Daszyńskiego tytułu honorowego obywatela miasta Radomia. Na korytarzu szkolnym umieszczono marmurową tablicę z napisem: „Ignacy Daszyński - Każdy naród ma prawo do niepodległości”.

We wrześniu 2007 roku stanowisko dyrektora szkoły objął Bogusz Florczak i pełni je do chwili obecnej. Dzięki jego staraniom powstało boisko wielofunkcyjne o nawierzchni poliuretanowej sfinansowane przez Gminę Miasta Radomia oraz plac zabaw w ramach projektu „Radosna Szkoła”. Działania, które podejmuje dyrektor szkoły Bogusz Florczak, stwarzają uczniom jak najlepsze warunki wszechstronnego rozwoju. Tworzone są nadal oddziały integracyjne, a od 2010 roku także klasy sportowe o profilu pływanie. Zajęcia szkolne tych zespołów klasowych wzbogacone są o trzy godziny na pływalni i jedną godzinę zajęć specjalistycznych na sali gimnastycznej. Ponadto uczniowie mają zapewniony na terenie szkoły zdrowy sposób odżywiania oraz możliwość wyjazdów w czasie wakacji na obozy szkoleniowe. Biorąc udział w licznych zawodach spotykają światowej sławy sportowców. Podczas Drużynowego Wieloboju Pływackiego Dzieci 10 i 11 - letnich w Sochaczewie mistrzyni olimpijska Otylia Jędrzejczak wręczała dyplomy i udzielała cennych wskazówek młodym pływakom. Nasi uczniowie uplasowali się w Radomiu na bardzo wysokich pozycjach.

We współpracy z Centrum Edukacji Obywatelskiej i Ośrodkiem Rozwoju Edukacji realizowany jest pilotażowy rządowy program „Cyfrowa szkoła” powiązany z projektem „Wdrożenie podstawy programowej kształcenia ogólnego w przedszkolach i szkołach”. Dzięki środkom przyznanym przez Prezydenta Miasta Radomia szkoła została wyposażona w sprzęt niezbędny do realizacji tego projektu. Zakupionych zostało: 50 komputerów przenośnych dla uczniów, 10 komputerów przenośnych dla nauczycieli, 4 tablice interaktywne z rzutnikami i głośnikami, 2 sieciowe urządzenia wielofunkcyjne. Projekt „Cyfrowa szkoła” nie tylko wzbogaca warsztat pracy nauczycieli, ale przede wszystkim uatrakcyjnia proces nauczania i uczenia się. Uczniowie chętniej angażują się w pracę na zajęciach i mają możliwość zdobywania wiedzy i rozwijania umiejętności we własnym tempie. Jest to szczególnie ważne w przypadku dzieci ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi. Działania podejmowane w ramach projektu „Cyfrowa szkoła” pozwalają wzbogacić efekty pracy naszych uczniów o prezentacje multimedialne, filmy, plakaty wykorzystywane nie tylko na zajęciach lekcyjnych, ale także na szkolnych akademiach, apelach i uroczystościach okazjonalnych.

Oferta szkoły wzbogacona jest także dzięki realizacji projektów unijnych, m.in. „Indywidualizacja procesu nauczania w klasach I-III radomskich szkół podstawowych” oraz „Lepsza edukacja najlepszą inwestycją – zajęcia dodatkowe i wyrównawcze dla uczniów radomskich podstawówek w latach 2011-2013”. Uczniowie chętnie uczestniczą w proponowanych im przez szkołę zajęciach pozalekcyjnych i pozaszkolnych, a także w różnorodnych formach wypoczynku letniego i zimowego.

Nasi wychowankowie osiągają wysokie wyniki sprawdzianów zewnętrznych, odnoszą sukcesy w zawodach sportowych, konkursach i olimpiadach z wielu przedmiotów na poziomie szkolnym, miejskim, regionalnym, wojewódzkim, ogólnopolskim i międzynarodowym.

Znaczące sukcesy dzieci są możliwe dzięki prowadzonym na przestrzeni lat innowacjom pedagogicznym z zakresu: ekologii, sportu, teatru, języka angielskiego oraz wolontariatu i bogatej ofercie zajęć pozalekcyjnych. Biorąc pod uwagę zainteresowania i potrzeby naszych wychowanków, a także oczekiwania ich rodziców systematycznie rozszerzamy działania edukacyjne szkoły.

Nauczyciele pracujący w PSP nr 1 organizują międzyszkolne konkursy cieszące się od wielu lat popularnością wśród uczniów szkół radomskich. Należą do nich: ,,Młody Przyrodnik”, ,,Młody Matematyk” i ,,Mały Mistrz Ortografii”.

Uczniowie PSP nr 1 od wielu lat działają w wolontariacie, a szczególnie aktywni jego członkowie w latach 2006-2013 wielokrotnie wyróżniani byli przez Prezydenta Miasta Radomia tytułem laureata „Ośmiu Wspaniałych”. Szkolny Klub Wolontariatu współpracuje ze Stowarzyszeniem Centrum Młodzieży „Arka”. Wolontariusze angażują się w ogólnopolskie akcje organizowane przez liczne fundacje.

Nauczyciele i uczniowie naszej szkoły inicjują akcje charytatywne mające na celu pomoc potrzebującym uczniom i ich rodzinom. Zakupiona została pompa insulinowa dla ucznia, opłacona kolonia rehabilitacyjna dla uczennicy, dofinansowano wyjazd do sanatorium dla ucznia i jego rodzica. Uczniowie z rodzin najuboższych otrzymują każdego roku pomoc w ramach akcji „Szlachetna paczka”.

W 2010 roku PSP nr 1 w Radomiu otrzymała tytuł „Szkoła Odkrywców Talentów”. Prowadzone są również działania w kierunku jej przystąpienia do „Sieci Szkół Promujących Zdrowie”.

W marcu 2013 roku szkoła zdobyła I miejsce i tytuł Finalisty II Edycji Konkursu Ministra Edukacji Narodowej „Mam 6 lat”.

Placówka usytuowana jest wśród zieleni i dysponuje dobrą bazą zapewniającą skuteczną realizację zamierzonych celów dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. Posiadamy pracownię komputerową, dwie sale gimnastyczne, nowoczesne i wielofunkcyjne boisko sportowe, dwa ciekawie wyposażone place zabaw, a dzieci, których rodzice pracują, mogą skorzystać z opieki świetlicy szkolnej.

Współpracujemy z różnymi instytucjami np.: Ośrodkami Doskonalenia Nauczycieli - MSCDN, RODON, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Ośrodkiem Rozwoju Edukacji, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Caritas Diecezji Radomskiej, Stowarzyszeniem Centrum Młodzieży „Arka”, Poradniami Psychologiczno-Pedagogicznymi, Centrum Edukacji Ekologicznej, Muzeum Wsi Radomskiej, Muzeum im. Jacka Malczewskiego, Resursą Obywatelską, Radkomem, Schroniskiem dla Bezdomnych Zwierząt oraz organizacjami i klubami sportowymi: MKS „Wodnik”, MKS „Piotrówka”, MSPN „Radomiak 1910”. Zatrudniamy wysoko wykwalifikowanych nauczycieli, a funkcjonowanie uczniów w szkole wspiera praca pedagoga, psychologa, surdopedagoga, tyflopedagoga, oligofrenopedagoga, logopedów, bibliotekarzy i pielęgniarki szkolnej.

 Kierownicy i dyrektorzy szkoły

 Józef Świątkowski                                       1916
Marian Sołtyk                                  1936 – 1944
Wincenty Maciejewski                  1945 – 1950
Kazimierz Ginał                              1950 – 1968
Józef Walczyk                                 1969 – 1972
Jan Wulkiewicz                               1972 – 1973
Stefan Marek                                   1973 – 1974
Marian Zaborski                             1975 – 1978
Łucja Kiraga                                    1978 – 1979
Franciszek Muchacki                     1980 – 1991
Halina Górniak                                IX – XII 1991
Grażyna Dziewierz                           1991 – 1997
Romuald Lis                                    1997 – 2007
Bogusz Florczak                          2007 – obecnie

 W ostatnich latach pracowali z nami

Iwona Adamczak, Krystyna Bajór, Elżbieta Bartkiewicz, Justyna Basaj, Renata Bogucka, Krystyna Bródka, Anna Bujska, s. Małgorzata Bukała, Alina Chlebuś, Bożena Chrzanowska-Stróż, Urszula Chudoba, Stanisława Czajkowska, Edyta Ćwiek, Tadeusz Dąbrowski, Urszula Deczyńska, Teresa Dębowska, Mieczysława Dębska, Elżbieta Domagała, Elżbieta Dymek, Grażyna Engel, Genowefa Fijałkowska, Krystyna Filipek, Sławomir Furgo, Andrzej Gawroński, Ireneusz Góralski, Zofia Górnik, Wiesława Janikowska, Anna Jezuita, Magdalena Jurkowska, Wanda Kacprzak, Maria Kalbarczyk, Izabela Kołodziejczyk, Agnieszka Korcz, Alfreda Koryciak, Helena Kozieł, Agnieszka Kozłowska, Krystyna Krawczyk, Alicja Lament, Anna Lange, Janusz Lepiarz, Magdalena Liwanowska, Bogdan Liwanowski, Urszula Lutka, Urszula Madej, Lilia Matulewicz, s. Elżbieta Orłowska, Krystyna Patek, Alicja Pawelczyk, Maria Popecka , Henryka Rabińska, Adela Ruta, Grażyna Róg, Dorota Różańska, Matylda Sadza, Krystyna Sołoducho, Marta Staniewska, Jadwiga Swat, Małgorzata Szczygłowska, Teresa Waszko, Jadwiga Wołoszyn, Maria Wołczyńska, Anna Zarzycka, Maria Żgutowicz, Joanna Żurowska

 

 Opracowanie:  Małgorzata Węgrzycka, Edyta Suwała, Izabela Kapciak, Barbara Gawrońska
(październik 2013 r.)